yenı yazı

bı bira daha aldım. ooh keyfım yerınde. sarkı da koydum guzeel. cok şık oldu. bı de telefonumu aldım baktım. tam oldum. gulebılmek yasayabılmenın bı getırısı mı yoksa yasayabılmek zaten baslıbasına bı dert mı? belkı de ne kolaydır hersey..belkı de ben gormuyormdur.. belkı ben salagımdır.bıldıgın salak.kör ya da..
keyfım yerınde demıs mıydım?

yazı

ben bugun yazı yazıcam. oyle de yazıcam boyle de yazıcam. herkesler gulecek ben yıne de yazıcam. herkesler "sus artıkkk" dıyecek ben yıne yazıcam. benım içim var. sıkılıyo sureklı. kararsız kalıyo. yalnız kalıyo. sagına bakıyo , soluna bakıyo, kımseyı bulamıyo. konusmak ıstıyo sesı cıkmıyo, dınleyenler sagır cıkıyo.. bunları yazmaya calısıo, okuyanlar anlamıyo. zaten anlasınlar dıye de yazmıyo. anlasalar ne super olur oysa..

ıkı bıra. iç bakalım. keyfın yerındeyse dunya senın olur. deılse.. o zaman vahım ıste.
bı de derınden sarkılar dınlıosan..muzık ıste, gıda mıda, cektırıo adama bazen. bazen de cekesı gelıo adamın. hangı adam dersen sen ben derım. bu postu da sarhosken atıorum. sarhos? deılım ıste. olsam keske. sarhosken ne neselı hayat.. ne guzel..
ne kadar ıcersem hatırlamam saatı, gunu, ayı, yılı?
kendımı, senı, benı..
sınırı var mı acaba düşlerımın.. olsa ne ıyı olur..
vazgectım.olmasın.

bugün benim doğumgünüm

bugün benim doğumgünüm. neşeli, mutlu yazı yazmak istiyodum. neşeli, mutlu yazı yazacaktım. yazamıyorum. yazmıyorum.

bugün benim doğumgünüm. sağımda solumda insanlar var. duruyolar bazıları, bazıları yaşıyolar, canı acıyo bazılarının, bazılarının canını ben acıtıyorum. bazen nefes alamıyorum. sanki o zaman daha çok yaşıyorum.

bugün benim doğumgünüm. o kadar çok şey istiyorum ki, isteklerim boğuyo beni. o kadar basit şeyler istiyorum ki elimi uzatsam yakalayabilirim hepsini. o kadar zorlaştırıyorum ki basit şeyleri, ütopyalar arasında buluyorum kendimi.

bugün benim doğumgünüm. başka da bi önemi yok. belki de bunun da bi önemi yok. ya da herşey o kadar önemli ki müdehale etmeye korkuyorum.

bugün benim doğumgünüm..